Οι ασθενείς που παρουσιάζουν εμβοές μπορεί να εμφανίσουν σοβαρή επιβάρυνση, ακόμα και ψυχιατρικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη, άγχος και ιδέες αυτοκτονίας. Ευτυχώς, οι περισσότεροι ασθενείς δεν επηρεάζονται σε τέτοιο βαθμό και παραπέμπονται από τον οικογενειακό τους γιατρό στην ΩΡΛ κλινική της περιοχής τους.
Στην κλινική, ο ΩΡΛ γιατρός θα σας υποβάλει ερωτήματα για να προσδιορίσει τη φύση του προβλήματός σας και τα συνοδευτικά συμπτώματα. Αν τα συμπτώματά σας δείχνουν ότι μπορεί να έχετε προβλήματα που να προέρχονται από νοσήματα του αφτιού, της μύτης ή του λαιμού, του κεντρικού νευρικού συστήματος ή των μεγάλων αγγείων του τραχήλου, θα υποβληθείτε σε λεπτομερή εξέταση.
Θα σας γίνει κατά πάσα πιθανότητα ένα τονικό ακοόγραμμα και αναλόγως των αποτελεσμάτων, θα γίνει περαιτέρω έλεγχος. Με τον τρόπο αυτό οι σπάνιες ειδικές αιτίες εμβοών μπορούν να διαγνωστούν και να παραπεμφθούν για κατάλληλη αντιμετώπιση. Ωστόσο, για τη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών ο διαγνωστικός έλεγχος θα δείξει ότι δεν προκύπτει καμία κατάσταση απειλητική για τη ζωή ή τουλάχιστον δεν υπάρχει σοβαρή βλάβη και ο γιατρός σας μπορεί να είναι αρκετά σίγουρος για αυτό, ανεξάρτητα από το τι μπορείτε να φοβάστε εσείς. Αυτού του είδους η διαβεβαίωση για τη φύση του προβλήματος συντελεί στην καταστολή των φόβων του ασθενούς, που αποτελούν μια σημαντική πηγή άγχους, το οποίο και συντηρεί τις εμβοές. Το επόμενο βήμα είναι η εξεύρεση τρόπων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Ο στόχος στην αντιμετώπιση των εμβοών είναι η ανακούφιση της διαταραχής του εγκεφαλικού στελέχους, η οποία προκαλείται από τους ήχους. Το εγκεφαλικό στέλεχος μπορεί να βοηθάει “να μάθει” ότι οι θόρυβοι δεν είναι μια μορφή απειλής και τελικά μπορούν να παραβλέπονται (εγκλιματισμός), έτσι ώστε να μη φτάνουν να γίνονται συνειδητοί και να μην ενεργοποιούν το πρώιμο σύστημα συναγερμού. Σε πολλούς ασθενείς, μια προσεκτική εξέταση, οι κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις και μια καλά τεκμηριωμένη ερμηνεία του τι συμβαίνει είναι αρκετά για να ξεκινήσουν τη διεργασία του εγκλιματισμού. Βέβαια, οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ του εγκεφαλικού στελέχους και των ανώτερων εγκεφαλικών κέντρων είναι περίπλοκες και ελάχιστα κατανοητές. Αλλοι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται περισσότερη βοήθεια, αναλόγως της βαρύτητας και του βαθμού ενόχλησης που επιφέρουν οι εμβοές πάνω στην προσωπικότητά τους.